Rozdział 4

Jane podążyła za nieznajomym, co nie było w jej stylu. Zawsze należała do tych ostrożnych, a teraz jakby o tym zapomniała. Może dlatego, że Duff wydawał się być sympatyczny i taki...  intrygujący? Na pewno kryło się w tym chłopaku coś, co przyciągało innych. Nie można było tego powiedzieć o jego kolegach i koleżankach. Już sam wyraz twarzy nastolatek odpychał. Siedziały na zniszczonych kanapach niczym Elżbieta II na tronie. Od razu zmierzyły brunetkę, dając jej wyraźnie do zrozumienia, że nie jest mile widziana w gronie punków.
- Usiądź. - Blondyn poklepał ręką po czarnym narożniku, uśmiechając się serdecznie. - Ludziska, to jest Jane. - Przedstawił ją głośno. Wszyscy po kolei zaczęli ją witać. Jedni z większym entuzjazmem, inni z nieco mniejszym, aby nie powiedzieć wręcz nikłym.
-Jesteś stąd? - Zapytał ciemnowłosy chłopak o imieniu David.
- Z Indiany, dokładniej z Lafayette. Wczoraj tu przyleciałam.
-Uuu, to jesteś młodym wilczkiem, oddalonym od watahy. - Ciągnął David, a reszta się wsłuchiwała. May nie za bardzo pojmowała, co ma na myśli tajemniczy brunet. Skrzywiła usta, robiąc zdziwioną minę. - Wiesz, Los Angeles jest pieprzoną niewiadomą. Tutaj każdy dzień to ruletka. Albo ci się uda, albo spadniesz na sam dół, wrócisz na skraj szosy. - Uśmiechnął się delikatnie, po czym nadpił drinka. Zapanowała cisza. Każdy po wysłuchaniu słów bruneta na moment odleciał do innej krainy. Wszyscy pogrążyli się w chwilowej refleksji, którą przerwał nikt inny jak Duff.
-Masz jakieś plany, może pomysł na pracę, czy przyjechałaś tu tylko otumaniona marzeniami, podobnie jak my? - Rozłożył ręce, które chcąc, nie chcąc były długie. Zresztą cały Duff  był bardzo wysoki. Tak na oko z 2 metry, no może troszkę mniej, ale blisko.
- Prawdopodobnie będę modelką. Za kilka dni udam się do agencji. - Wbiła wzrok w błyszczącą szklankę, spodziewając się negatywnej reakcji ze strony "królowych". Miała rację. Tak jak wcześniej żadna z nich się nie odzywała, tak nagle wszystkie się ożywiły.
-Ooo modeleczka! A czego słuchasz laluniu? Abby czy może Bee Gees - Zapytała jedna ze strasznym przekąsem.
-Led Zeppelin, Deep Purple, Black Sabbath, Rolling Stones, Aerosmith i wiele innych, jednak staram się nie ograniczać i dalej poznawać nowe zespoły. Swoją drogą to nie wiem dlaczego słowo Abba, czy też Bee Gees wypowiedziałaś z taką kpiną. Te grupy też mają fanów, którzy ich kochają. Ja na przykład staram się szanować każdego wykonawcę, nawet którego muzyka mi nie odpowiada. - Uśmiechnęła się na koniec wypowiedzi, widząc miny wszystkich osób siedzących przy stoliku. -A teraz wybaczcie, ale muszę się zbierać. Miło było was poznać. - Wstała z kanapy i założyła skórzaną kurtkę.
-Odprowadzę cię. - Wyrwał się Duff, nie czekają na jakąkolwiek zgodę. Jane nie mając nic do stracenia, przytaknęła delikatnym kiwnięciem głowy. Para opuściła lokal i skierowała się w stronę Fountain Avenue. Podążali przez oświetlone neonami ulice, mijając tłumy ludzi. Zdecydowanie Los Angeles jest miastem ożywającym nocą. Wtedy wszystko jest takie urzekające i odczuwalne ze zdwojoną siłą.
-Nieźle powiedziałaś naszej Nancy. - Rzucił ni stąd, ni zowąd.
-Po prostu powiedziałam co myślę. - Machnęła ręką, przypatrując się wielkim bilbordom reklamowym. Dalej para szła w ciszy, przerywanej od czasu do czasu pomrukiwaniem blondyna. Jane rozpoznała w tym mruczeniu kilka utworów Sex Pistols. Kątem oka spojrzała na towarzysza, chcąc mi się lepiej przypatrzeć. Na szyi kłódka przewieszona przez łańcuch w stylu Sida Vicious´a, koszulka Ramones, czarne spodnie, zniszczone trampki, a do tego płaszcz noszony przez chłopaka, jakby na przekór panującej w LA pogodzie.
-Cholera, zagalopowaliśmy się. Już dawno minęliśmy blok, w którym mieszkam. -Położyła rękę na głowie, odwracając się za siebie.
-To może jak już tu jesteśmy, porwę cię na wspaniałe wzgórze Hollywood?
-Mam nadzieję, że się nie obrazisz, jeśli odmówię. Po prostu padam z nóg. Dużo wrażeń jak na jeden dzień. Może kiedy indziej? - Posłała mu błagający uśmiech. Na twarzy Duffa entuzjazm wyraźnie zmalał, jednak odprowadził koleżankę pod dom. Teraz przynajmniej poznał jej adres.


Godzinę później...


 Jane wzięła gorącą kąpiel, która choć na moment ją ożywiła. Ubrała piżamę i przysiadła na chwilkę kolo balkonowego okna. Zza niego rozpościerał się piękny widok, ukazujący tonącą w blasku świateł okolicę.
Wszystko miało taki klimat. Coś co sprawiało, że to miasto jest barwne, pomimo wszelakich zanieczyszczeń, czy problemów społecznych, czegokolwiek.
-Dobra May, czas iść spać. - Powiedziała ziewając. Jeszcze tylko włączyła zabraną z domu kasetę The Doors. Kiedy Morrison kończył "Riders on the Storm", brunetka odpłynęła do krainy Morfeusza.